İstanbul

Ağzımın içinde bir gül, gülün içinde bir tül
Tülün içinde sen, senin yarın, benim yarım.
Sevda desen, yürek desen, desen aşk
Desenlerin düşse yare
Yarim gider hayale

Yanmışım viran olmuşum
Ok gelmiş ciğerimden geçmiş
Düş gelmiş yüreğimde bilenmiş
Hüzün gelmiş başucuma çömelmiş
Sen gelmişsin
Gelişin bir bayram yeri düğün alayı
Kahır günü uzak sevda desen ırak

Lakin yaşamışım
Umuduma bel bağlamışım
İlle de bir gurbet türküsü tutturmuşum
İçim kanamış bulutlanmış
Yüzüm yanmış yaralanmış
Sen koyup beni gitmişsin
Sen düşüp yollara yitmişsin, ırak

Ağzımın içinde bir gül yetişir
Ağzım gül kokar
Yüreğimin içinde bir düş yatar, yüreğim büyür
Günler geçer yıllar geçer
Düşe kalka bir ömür geçer
Sevda desen yalan
Düşman desen yalan
Desenlerin ortasında bir kara bıçak
Kara topraktan yana durur
Gelir sol yanımı vurur
Umudu karaya bağlar
…
Tarih bir yaz yazar
Yazı içinde sen yazar
Demir bilek burulur kör bıçak bilenir
Düşman düşer her yana
Tohumları çoğala/kuruya


Dayanır kardeşim gülüm
Gülümün hüznü düşüm


AŞKA ve SANA                    Düşge.