Hadi vur!
Vur ki kolay olsun bu terkedişin yollarına dökülen gözyaşları.Sanrılarım ağlasın yitirilen anıların ardından, hıçkırıklarıma karışsın içimin çığlıkları,fırtınalarım dağıtsın senden kalan ne varsa.Susmalarımla vurayım yüreğine bana verdiğin aşkı.Sonra ağlayayım gözlerine bakıp ve beni bekleyen yalnızlığa vurayım kendimi…
Beni bekleme yar,sen git ve unut ikimiz adına ne kaldıysa.
Su alan gemiler gibi batarken bir aşk,ellerimin tutamayacağı bir kaybediliş hikayesiyle elveda ediyorum sana.Gözlerinin kal bakışlarına dayanamayan yüreğim,anılara verirken adının hayatıma adadığı şarkıları,ben ayrılığın sesini alıp,o sahil kenarında haytımı yalnızlığımla ezip sessizce bu kenti terk ediyorum.
Sürgün sevdalara yazılmış bir aşktı sana verdiğim. Başımı omzuna dayadığım gün duydum ben ayrılığın sesini,Yıllar önceydi ve korkularım çocuktu henüz.Aşk zırhını giydiğim yüreğime hiçbir kılıç dokunamaz sanıyordu hayatı pembeye boyamış düşlerim,cesareti almıştım tüm korkularıma inat ama olmadı yar yollar seni bana uzak kılmak için ant içmişti ve ben yolları yenecek kadar büyümemiştim henüz.
Senin hiç bilmediğin diyarlardan gelmiştim ben,yaralıydım ve yalnızdım çok.Bedenimde silinmeyecek acılar taşıyordum,hiç doğrulanamayacak yalanlar.Her gece adını unutmam için işkence ediliyordu ruhuma.Direnişlerimle doğan güne uyanıyor,sonra en masum ve acısız maskemi takıp seni alıyordum hayatıma.Suskunluğum başka bir dünyanın hava boşluğuna veriyordu kendini.Ben senli zamanlarımda,ağlamıyordum,mutluydum.Gecelerimde ise senli geçen tüm zamanların sorgusuyla kaıyordum gözlerimi hayata.
Sensizliğin içimi yakan tenhalığında hep o sesi duyuyordum ben.Ayrılık ardımdan geliyor ve sessizce sokulup yanıma,yolların beni beklediğini hatırlatıp gidiyordu.Sonra ben ağlıyordum o gülüyordu.Işıkları söndürüyordu aşk ben yorgun ve bir sorgu sonrası bitkinliğiyle,ellerim birbirine kavuşmuş öylece sızıyordum.
Sürgün sevdalara adanmıştı bu aşk ve son adıyla yazılmıştı bizim hikayemiz.Gözlerinde büyüttüğüm pembe düşlerimle gidişlerime veriyordum kendimi.Adım adım kaçıyordum senden ve bir gece zafer bayraklarını çeken ayrılığın sesiyle kaybelilişlere vurdum kendimi.
Gittim...
Şimdi bağır ardımdan,bakışlarınla vur beni yar! Vur ki kolay olsun bu terkedişin yollarına dökülen gözyaşları.Sanrılarımın düğününde oynamasın hiç kimse.Varlığınla güneşlere açtığım yelkenler insin.Acı bana,ağlama...
Hadi vur,vur ve kurtar kendini benden.

Kötü İçerik Bildir
Gerekçe: Okumuş olduğunuz metnin İzEdebiyat Yayın İlkelerine aykırı içerik barındırdığını ya da başka bir sorun içerdiğini düşünüyorsanız lütfen bize bildirin. Bildiriminiz anonim tutulacaktır ve en kısa zamanda editörlerce incelenecektir.

Söyleyeceklerim var! Bu yazıda yazanlara katılıyor musunuz? Eklemek istediğiniz bir şey var mı? Katılmadığınız, beğenmediğiniz ya da düzeltilmesi gerekiyor diye düşündüğünüz bilgiler mi içeriyor? Yazıları yorumlayabilmek için üye olmalısınız. Neden mi? İnanıyoruz ki, yüreklerini ve düşüncelerini çekinmeden okurlarına açan yazarlarımız, yazıları hakkında fikir yürütenlerle istediklerinde diyaloğa geçebilmeliler. Daha önceden kayıt olduysanız, burayı tıklayın.

 

---

İzEdebiyat yazarı olarak seçeceğiniz yazıları kendi kişisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluşturmak için burayı tıklayın.

---

Yazarın şiir ana kümesinde bulunan diğer yazıları...
	Ağlamışız Düşlerini Bana Ver Seni Sevmiyordum Bir Şair Asıldı Geceye... Son Bir Zar Daha Aralık'ı Hiç Sevmem Ben Gemiler Yaralarıma Dokunuyor Zaman Şimdi Sen Yoksun Ya... L"avventura da Bir Kadın
Yazarın diğer ana kümelerde yazmış olduğu yazılar...
	Anlamsız Replik [Deneme] Anlamsız Replik [Deneme] Ben Böyle Olsun İstemedim [Deneme] Gerçek ve Masal…hangisi Gerçek Hangisi Masal… [Deneme] Yalın Hali Yalnızlığın [Deneme] Sorgu Zamanlarına Dair... [Deneme] Y - A - Ş - L - A - N - D - I [Deneme] Hangi Düşte Boğuldu Hayallerini Bulutlara Yazan Çocukluğum [Deneme] Biz Geç Kalmış Yaşamlara Açtık Gözlerimizi [Deneme] Çiçekleri Ruhuna Armağan Et [Deneme]