Palmiye Gazinosunda
Ne zaman yolum düşse İzmir’e
Ayaklarım sürükler beni
Palmiye gazinosunun olduğu yere
Hep boş olur oturduğumuz masa
Sanki bizi beklercesine
Sırtımı dönüyorum tüm masalara
Yitikliğimi yalnızlığımı gizlercesine
Kadehler boşalır peş peşe
Kadehlerden seni içercesine
Sisler oluşur düşüncelerimde
Seni boğmak istercesine
Mutlu olduğumuz günler var ya
Daha dünmüş gibi dizilir gözlerime
Ne ister bu garson böyle
İkide bir dikilir tepeme
Bir isteğin var mı, ne yersin diye
Bilmez ki ıstırabım meze
Göz yaşlarım içkiden öte
Anılarım yoldaşım
Bir başka yere yok kaçışım
Bak yine o hüzzam şarkı çalıyor
Yüreğim dağlanıyor içim kararıyor
Ölümüme kefen biçiyorum
Ama sensiz gidemem ki bir yere
Umutla bekliyorum
Belki de gelirsin diye
          Özcan NEVRES


24 Mart 2002