Ayrılmakmıydı tek korkum,
Yoksa, ölmekmiydi içimdeki kuşkum,
Endişeden öteye gidemedi ürküntüm,
Vatandan ayrılmak mı, işte buydu benim tek zorum..!

Onunla yaşadığım her dakikalar,
Her acımın arkasına sakladığım mutluluklar,
Hasretini düşlerken eskittiğim prangalar,
Vatandan ayrılmak mı, işte bu yüzdendir dökülen kanlar..!

Kaldığım zifiri zindan odalarda,
Kimsesiz dolaştığım sokaklarda,
Adını çivi misali kazıdığım duvarlarda,
Vatandan ayrılmak mı, işte buydu yazılan kitaplarda..!

Hangi kanlar sancağını süslemiş,
Kim bilir uğruna kaç şehit verilmiş,
Hangi kahramanlar gelmiş geçmiş,
Vatandan ayrılmak mı, yaşarken ölmek buymuş..!

Ne ana, ne baba, ne de yar,
Sevdalıyım bu ülkeye diyar diyar,
Uğruna dökülen onca kanlar,
Vatandan ayrılmak mı, işte buydu ağlamaklı sevdalar..!