*Düz, esmer topraklı bir köy yolunun çakıl taşları birikmiş kenarından yürüyen adam, hiç bir zaman anlayamamıştı kolundaki saatin ne işe yaradığını... O yüzden aklına geldikçe kolunu kaldırır, bakardı herkesin yaptığı gibi... Şöyle bir düşünüp,yoluna devam ederdi sonra... Okuması yazması da yoktu zaten !!!...


*Yağmurlu bir kış günü, taş kaldırımlı sokağın ortasına dikelip saatlerce yağmurla dertleşmek garip gelir çoğu kişiye çoğu zaman... Ellerindeki şemsiyenin altından veya üç-dört kişi zorla sıkıştıkları bir evin saçağının altından bakarlar halinize garipseyerek... Hayatı yaşamakla insanlardan olmak farklı şeyler olsa gerek !!! ...

*Ağlamak ne gariptir düşündünüz mü hiç... Hani şu hiç bir çare kalmadığında yağtığımız iş... Yüzlerce şey için ağlar insan. Ve unutur gider zamanla da. E o halde madem geçecekse tüm dertler, madem bitecekse bu acılar, madem sıkıntılardan kurtulacaksak bir gün; boşuna üzüldük sanırım o kadar, ağlayalım mı beraber...!!!*
*...*
devam edecek
...