bilirim Eylül
her gelişin sonrasızlık
ve ben her gelişinde
biraz daha eskiyorum


sen gelince
gün bile sol göğsünden uğurlanıyor göğün
gün batımlarında kabarıyor
denizin kimsesiz gözleri
öyle sessiz
öyle mahzun vuruyor kıyılarıma
ve ben her anımda
biraz daha gecikmişlik
biraz daha ölüm yudumluyorum
pişmanlık kadehimden

bilirim Eylül
bilirim senli öteleri
göğsümde şiddeti malum
boğazımda sıkça artçıları yaşanacak
her gün biraz daha üzerime yıkılan
yalnızlığın o en büyük
o en gürültülü günleri bekler beni
ıssızlığın esaretindeki AdA’mda

ahh Eylül
neden üveysin bazılarımıza
besteleri güz kokan şarkılarla
nedendir gamzelere dağladığın hüzün
ve bilmediğim harflerle
ölümü yazdırırsın bana
henüz yaşamayı bile öğrenmemişken
neden EYLÜL neden…


Avşa Eylül günlüğü

05/EYLÜL/2007

Figen YARAR