uykularımı çalıp giden sen
düşlerimdeki hoyrat tecavüzlerinin
izleridir bu tenimdeki morluklar
sol göğsümdeki ocağın örsünde
her bir izi çekiçliyorum şimdi
tek tek sorguluyorum her birini

gümüş bir tırpanla budadın gülüşlerimi
şimdi bakır renkli ağıtlarımı duyma sakın
ağlatımın kıyılarına yanaşmasın gelişlerin

ölüsün ölümümsün artık ötelerimde
suyun ağladığı bir dere başında
mezarını kazıyorum sevda çiçeğinin
bilesin suç ortağıyım artık cinayetine

kaç mevsim daha sürebilirsin ki
elindeki değneğin sihrini güneş oynaşmalarınla
ve daha kaç derin uçurumlara sürükleyebilirsin
yeniden doğmak istediğin yediveren masumiyetleri

bir sabah uyanacaksın gerçeklere
taş fırtınaları yağacak üzerine
ve ait olduğun çarmıha gerileceksin
cinayetlerin kadar çivi çakılacak bedenine
ölüme susayıp haykıracaksın
ölmek istiyorum
ölmek istiyorum
ama kimse duymayacak sesini
hak ettiğin kadar yaşayacaksın
tıpkı ölümsüzler gibi
tadılmaz ayrıntıların sallantılarında

23 /OCAK/2007

Figen Yarar