Yağmur yağıyor ince, ince
Çıkıp yürüyeceğim gönlümce.
Doyasıya ıslanacağım,
Sensizliğimin ateşini söndürsün diye.
Islak kaldırımlarda yürüyorum,
Ayaklarımdan çıkan,
Şap, şap sesleriyle.
Su birikintileri,
Gümüş renginde parlarken,
Kamaşan gözlerim seni aradı,
Bomboş kaldırımların üstünde.
Tek tük insanlar vardı çevremde,
Benim gibi ıslanmayı göze alan.
Kara bulutlar,
Kabus gibi çöküyor,
Dolu, sağanak ne varsa,
Boca ediyor üstüme.
O tek tük insanlar kaçışıyorlar,
Daha fazla ıslanmasınlar diye.
Bir ben kaldım kaldırımda,
Birde etrafımda uçuşan,
Hazan yaprakları.
Haykırmak istiyorum,
Eyyy bulut,
Sağanak, dolu yetmez bana.
Aşk ateşi bu,
Nasıl anlatayım sana?
Yetmez bu ateşi söndürmeye
Ne yağmurun, ne dolun.
Şimşekler kör etse gözlerimi,
Yıldırımlarınla yansa her yanım.
Hiç kalır yanında,
Şu yüreğimdeki aşk ateşinin.
          Özcan NEVRES