Gerçeğim yalanmış, yalanım gerçek,
Yaralı sevdamız düş’müş sevdiğim.
Duygu bahçemize ektiğim çiçek,
Uçmaya meyilli kuşmuş sevdiğim.

Bir zaman elimi sıkan elinin,
Efsane çağıran Leylâ halinin,
Muhabbet ötüşlü bülbül dilinin,
Besteli yalanı hoşmuş sevdiğim.

Gözlerin kandırdı, inandım sana.
Yine halt etmişim güvenden yana.
Girdaplı limanda ağlaya döne,
Yüreğim boşuna coşmuş sevdiğim.

Gönül romanımı hüzün silecek,
Hüznüme baktıkça yüzün gülecek.
Duygumda uçuşan büyülü böcek,
Başımda patlayan taşmış sevdiğim.

Bitmiyor ömrümün bahtımla küsü,
Buğulu gözlerin gönül türküsü.
İçini gizlermiş dışının süsü,
Yalancı yüreğin boşmuş sevdiğim.

Mehmet Nacar