Haşyetin ürpertisiyle güne başlarken
Sen yoksun işte, güneş nazar etse de
Güller tebessümle gözümü öpseler de
Bülbül şakıyarak beni davet etseler de

Sensizliğin her katresinde ki derinlikte
Hazzın kıraçlığında, hasretin esaretinde
Nağmelerin dilinde, sazların her telinde
Güftelerin gizeminde her zaman varsın

Sen benim ilk yaşadığım aşk olacaksın
Biliyorum saklanırsın, anlamsız bulursun
Ne yapacağını şaşırır bakınarak durursun
Soğumak için çırpınır, esrarın ressamısın

Parmakların perdelere basarken aranırsın
Sen anlamlı olmak adına yarışan nefessin
Sen ne güzel bilmecesin, hep sabredensin
Sevmeden sevilebilen en güzel bir esintisin