Kayıp
Gidiyorsun gözlerinin önünde
Sen hiç bir zaman fark etmesen de

Heveslerinin
Derinliğinde ki ahenkte
Kaybediyorum yazgının serinliğinde

Her geçen gün
Gözlerimden boşalıyor
Sensiz kalacağım o hicran kahrediyor

Hazanı nakşedip
Bir eleme gark ediyor işte
Sensiz kalışım sızılara feveran ettiriyor

Neylerim
Sensizlik ikliminde hederim
Halimin meşakkatinde nefesi neyleyim

Kendimle
Alay ederim nazarı köreltirim
Sineme döner hücremde emri beklerim

Yaprağın
Dalları elem ile bırakışında
Esen rüzgârlar hız serencamına ulaşınca

Arzı cihan
Namütenahi ahengi koklayınca
Çaresizlik kalınca haşyet ellerimi tutunca

Sen ki
Yarenimdin melalimde güzellik
Halimin esrar perdesi sırların abidesiydin

Hizmet için
Her varlığını yerlere sererdin
Sen rızayı bari için var olmuş şaheserdin

Nerden bilirdim
Ben her an gideceğini bilemedim
Senin varlığında anlam bulan ne kederdim

Bende giderim
Seni koklamak için biterdim
Varlığıma en büyük payeyi katan değerdin

Bir an bitecek
Olan esrarlı geçen şu zaman
Geriye kalan hissiyatı boğan sonra unutulan

Mazi sayfasında
Her vakit eşsizliğini koruyan
Anlamı bulan bunun için yaşayan güzide can