Sen özleyemem pek diyordun
Kâbusların eşiğinde sabahlarken
Her halimde değişikliği yaşarken
Hislerime müdahale edemiyordun

Bazen unuttuğunu dahi düşündüm
Martıları seyrederken gece yazarken
Sukutun girdabına mahkûm hayallerim
Gecenin karanlık göğsünden besleniyordu

Dağlara yaslanırken seyrettiğim bulutlar
Seni anlatıyordu, hayalinle yaşatıyordu
Hoyrat ellerin pençesinde makûs melalim
Gönül mevsimlerim senin sevdanı arıyordu

Kör kuyuların da kuruyan umut bekleyişleri
İklimleri değiştiren hercümerç hayallerim
Toprağın şefkatini ararken yağan yağmurlar
Senden şarkılar mırıldanıyordu nağmelerinde