Ey sevgili efendim nerdesin söyle
Yüreğim öyle yaralı ki seni andım
Nerede kaldı bıraktığın o şefkatin
Seninle anılan gül, bitmeyen sevgin

Yüreğimiz yanıyor, her an seni anıyor
İçimiz kanıyor, her an rahmetini arıyor
Ümmeti Muhammet kaynıyor, dağılıyor
Senin aşkınla yanıyor hasretine kanıyor

Ne olur ey Nebi bir ses katresi dahi kâfi
Senin ümmetin olmanın kadrini bilemedik
Bıraktığın emanetlere hiç sahip çıkamadık
Dağıldık, şevksiz bir denize daldık kaldık

Ey Muhammet mücteba benim efendimsin
Son elçisin, rahmet peygamberisin şerefsin
Her şeyimizsin, nihayetimizsin şefaatçimsin
Sen bilirsin, haber vermiştin peygamberimsin

Öyle mahzunum ki bilsen, hezeyanım hadsiz
Nefsim bir rezalet içinde, eğitimsiz ya rasulallah
Kalmadı meclisler, şuralar, müctehidler, önderler
Tuğyan hadsiz, Müslüman desteksiz yalnız ve sensiz