Ey gönlümde şakıyan dilberim
Bilseydin ki sen neyimdin benim
Söyleyemedim çekindim senden
Köşemde buldum kendimi birden

Bir aşk ki mevcudatımı kavuran
İçten saran nice hülyaları yaşatan
Doyulmaz aşkının meşkiyle ayıltan
Derunilikte toprağa uzanıp kaybolan

Nerden bilirdim ki sevmeyi bilmeyi
Gönül vermeyi yaşarım bir divaneliği
İçmeden dahi bir mey oldum sarhoş
Sensiz gönlümde hüznü yaşamak nahoş

Gel artık her nerdeysen bire aşkı can
Kurban olsun tenimle yaşayan her can
Yetti artık sensizlik zindandayım her an
Bitti can sensizliğin girdabını anmaktayım