günlerden pazardı
şafak ağarıyordu yalnızlıklar ülkesinde
yanı başımız ayrılık kokuyordu
yanımızda yalnızlık...

sen
rüzgarlara savurduğun sarı saçlarınla
yüreğini açtın geleceğe...

aylardan haziran
haziranın onsekizi
sıcacık bir hava
yüreklerde isyan
yanıbaşımızda gözyaşı...

gidişi olup dönüşü olmayan yollara
sapmıştı sevdiklerimiz
ve birer birer ölüme koşmuşlardı
yalın ayak
baş kabak...

sen
yüreğini açmıştın
karşılıksız
vermiştin
sevgini
karlı dağların doruğundaki
eşkıyaya...

eşkıyalar
uyumazlar geceleri
türkü çığırırlar
şafağa değin
sende öğrenmiştin
eşkıyalardan Cemo'yu...

aylardan yaz
vakıt aşkı göstermekte
yürekler kupkuru
sevgi istiyor
can damarlarımız
sen
yerine koyandın
gözlerden akan yaşı...

oy cemo
cemocan
cemocan
uyyy Tûba
neydi seni yakan
seni aldatan neydi...

vakıtlar geçmezdi
yaz sıcaklarında
içinde kıpırdayan özlem
varsa hele
sen
küllenen ateşi
körükleyendin Tûba
dağ başlarında...

bir tutam karanfil
sararmış papatyalar
ve de menekşeler
takardın boynuna
sen acıya geçit vermeyendin
sen yürekten sevendin Tûba...

aylardan kasım
ayazlar daha beklemede
yağmurlar yeni yeni yeşertiyordu otları
sen eşkıyanın kollarında
yüreğin onunla
bedenin onunla
paylaşırken geleceği
saçlarını tarardı eşkıya
nehrin soğuk sularında...

aylardan kasım hala
kasımın onbeşi
ince bir çığlık
vakıt akşam
ayrılık kokuyor etraf
ölümle karışık
sen
terk edilendin Tûba
gözü yaşlı bırakılarak...

....

aylardan haziran
vakıtlar sıcaklara gebe
yağmur elini ayağını çekmiş
günden geceden
sen
özleyendin Tûba
karşında eşkıyanı gördüğünde
ve sen hala bekleyendin
dağdaki ateşin ocağında tütmesini
ve sen hala
sevendin
küllenmemecesine...

sen
kalbi parmaparça
ince cam gibi
yok olandın
sevgisizlik çemberinde...

oyy cemo
cemocan
cemoooocan
uyyy Tûba
neydi seni yakan
seni aldatan neydi
neydi seni bağlayan...

sen
sendin Tûba
hala aşık
hala özlemli...