Tek mısra çıkmaz benden artık
Gecede hayallerimi aşan
Nefes almak kahır gelir bu şehirde
Derttir yüreğime her şey yeniden

Güvercinlerini sahiplenip Sirkeci’nin
Avuçlarından besleyen şu adam
Ve damlarda tünek martılar
Bu şehre hapsediyor ruhumu
Bir parçam kalıyor her defasında benden geri

İlk defa ısıttı içimi
Ayasofya’yı Anadolu’da tarif eden
O yaşlı adam
El sallayıp arkamdan tembihledi durmadan
Nedendir bilmem hep kızdırır beni
Batakhanelerinden ceketimle çıkmam
Ne çok yüklendiler Pera’da bir gece vakti
Sarhoşluğuma ham şaraptan
Emek verdim almak için gönlünü o çığırtkanın
Tam üç defa geri döndüm Edremit peronundan

Hey koca şehrin dalaverecileri
Şimdi kaldırın başınızı da bakın
Bir deri cüzdan var cepte araklanmayı bekleyen
Birde telefon emre amade
Nasiplensin kapkaçtan

Muhkemdir yüreğim bu gün
Çekip gitmek isterim geçip cilvelerinden şehrin
Yaman iştir bilirim
Ayrılıklarına aldırmadan yol almak boğaz içinden
Selamsız geçebilmek Hazerfen’ in kulesini
Öylesine uçabilmek Üsküdar’a

Bir yalansa ne çıkar meyve sepetindeki zehirli yılan
Yüzüp durmaz mı dalgaların içinde kız kulen
Hangi hisarında dalgalansa bayrağım
Nereye diksem
Neresinden gözlemlesem de kem gözleri
Zapt etsem bende kalsa sevdam

Ey! Köhne yanım asi bakışım
Yorma yüreğini Telli babada Eyüp Sultanda
Pierloti billur sularını seyredip Altın Boynoz’unun
Sayfalar dolusu yazmışsa ne olmuş
Git şimdi devir masalarını bir bir meyhanelerin
Pera’da bir sabıka edin kendine
Nezarethanelerini şenlendir müfreze merkezlerinin
Bir suç icat et kendine yürek coşkundan

Kemerinde son deliğe düşen doymamışlığın
Acıtsın bedenini şimdiden
Çıkar kendini bu girdaptan
İç geçirip kalma mavi sularına boğaz içinin
Sil gözlerinden bu silueti
Yeniden merhaba de
Yine gel bu şehre ta oralardan

Rıfat Gürsoy