Sesler geldiği yönde
Duymak istediğiyle
Ses bitimindeydi..
Yapraklar ayrılmak,kopmak
istemiyordu çiçeğinden
ama çocuklar eğlencedeydi ya
aldılar kırmızı bir gülü
yanında da sarı..
derken ertesi gün ağlamaklı
uyandı çocuk rüyadan
çok geçti artık
ne gül yaprağına
ne de toprağına kavuşabilirdi..
solmuş ve bir köşeye atılmıştı.
Artık kimse onu görmeyecek bilmeyecekti
Mevsimin sonbaharını içine çekti alabildiğince
Ne geriye ne ileri gidebilme ihtimali vardı
Çocuk bakıyordu camdan
Islak sokaklar ve yalnızlık
O gül gibi tek başınaydı
Hayat başka göründü
Sığamadı kabına
İçi cız etti gülü hatırladıkça
Bağırmak istedikçe düğümlendi
Ve hıçkırıklara bezendi..
Mayınlara basmış gibiydi
Solmuş güle baktı
İçini akıttı doyasıya
Kendini virgül sandı
Noktası hala olmayan
Akıbetinin mizanı bölük..
Suni varlıklara temayül
İdrak edebilmeyi istedi
Ama artık çok geçleri yaşıyordu hayatında
Bir dolu sesler vardı
Arkadaşlarından kalan
Tekrar zarar işlemeye giden
O hep bensendeci olamazdı artık
Uyanmıştı ya,
Yaprağın ağladığını
Ayrılıktaki acıyı...
Diken batmıştı ya artık kalbine
Gidemedi gideceği yere
Öylece baktı
Görebilme ihtimalini düşündü istediği gibi
Ama olmadı
Melankolinin en acı anını yaşadı benliğinde
Her manâda slayt gösterimdeydi
Türlü akımlara inat
Türkü söylemeliydi hayat
Bir mucize olmalı kavuşmalıydı
Toprak gülüne
Gül mevsiminde hayat bulmalıydı
Ve arkası yarınlar son bulmalıydı....




2007mart