Sevgilerin yaşanmamışlığı geride,
Gözlerin donukluğu ıslanmış…
Ne hoşçakal niyetine, eller sallandı;
Ne buruk tebessümle,
Elveda diyebildi dudaklar…
Örtün şimdi üstüme,
Cismimi sımsıkı saracak toprağı.

Yarım kalan hikayeler,
Gizlenecek ayrıntılar vardı oysa.
Dünyanın çekilmeyen tarafı bu,
Birden terk etmek yok mu?
Ahh…elden ne gelir ?
Ben de eklenirim geçen kervana,
Serviler altında yıllar yaşlanır
Çok mu…

İsimsiz bir mezar taşı başucuma,
Ve birkaç kırmızı gül dikilsin,
Dikensiz…
Güller ; yarelenmiş yüreğime,
Kökleriyle aşkı sunsun…
Yaprağını döksün usul usul
Toprağıma dokunsun…

Kimsesizler gibi yaşadım…
Kimsesizler gibi öldüm…
Kalabalıklar içinde yalnız,
Sevginin yanıbaşında;
Alelacele gömüldüm.

Müjdat ER