Nisan yanım ağır basar gül ağlar,
Gönül gözüm cana küser dil ağlar.


Marttan yana derdim yoktur velâkin;
Nâğme vurur bahtımızdan tel ağlar.


Her yağmur tanesi bir tecellîyse,
Âsumandan yere inen sel ağlar.

Çeşit çeşit çiçeklerden toplanan,
Katresiyle şifâ veren bal ağlar.

Mevsimlere sözüm geçmez olmuş ki ;
Mâzi yeni, âti eski, yıl ağlar.

Kerem yanmış, Mecnûn ölmüş, ben varsam;
Beni yâre vâsıl eden çöl ağlar.

Şimdi sevgi filizlenir duygular,
Bu ocakta közlenmeyen kül ağlar.

Sevgilide bu tatlı naz oldukça,
Göz karası hançer çeker kül ağlar.

İncilenir eşk-i Dîdem bu yolda,
Namazgâhta Hâkk'a varan el ağlar.

Meçhûl eser, bâd-ı sabâ usanır,
Ric'ât eyler şeyda bülbül yel ağlar.

Müjdat ER