21.08.2003






PERİ KIZI




Uzak diyarların yakın bulduğu peri kızı; sırça sarayında yaşamaktan sıkıldıysan, ben seni karşılamak heveslisiyim. “Körpe yüreğine nazar değmesin” diye çıkmıyorsan dışarı, kem gözler bile sana bir şey yapamaz, sen kendine aynada bakmamışsın hiç.

Nerelerde saklandın bunca zaman?

Seni sitem etmek için çağırmadım, aklımı dayamaktan korktuğum yüreğine söyle; seni aramak, kendimi bulmak içindi. Koklamaya kıyamadığım güller bile, ne kadar yavan yanında.

Üzerindeki örtüler seni gizleyemiyor, tenin bütün sarhoşluklara bedel. Sana dokunmamak için sıkıyorum ellerimi. Ellerim söz dinlemiyor. Yüzündeki tebessüm, karanlıkları yarıp geldiğinde, yıldızların ne kadar surat astığını bir bilsen. Yine mi periylesin diyorlar? Sen olanlardan bir haber anlatıyorsun...

Peri kızı; dünya gerçekten dönüyor mu?

Bana verdiğin ızdırabları sıraladıkça, es geçtiğin mutluluklar boyunları bükük öylece duruyor. Onları bu kadar ihmal etmemelisin. Suçun kendisi suçu düşünmek değildir, seni kendi karanlığımdan azat etmek için bu kadar bekledim. Şimdi kimsenin bize dokunamayacağı bir yerdeyiz. Senin ellerin ruhuma değiyorsa, benimkilerde yüreğine erişmeliydi. Dün için buna söz veremezdim, bugün için daha cesurum. Ne düşündüğümü bildiğini bilmek, içimdeki kuşlara şarkılar söyletiyor. Bu mutluluk bana ağır. Ama onu taşımak, taşımak, taşımak istiyorum. Ta ki; ikimiz de yorgunluktan sızana dek.

Uyandığımızda, senin göğsüne dayalı olacaksa başım; oracıkta ölmek ve yeniden seni bulmak olsun düşlerin en güzeli.

Aşk bizim için bir kayboluştur, seni sevmek için buradayım. Bana açtığın her zerren, seni mutlu etmeyecekse; bırak ebediyen senin kalsınlar. Ben bana gösterdiğin gözlerinle de sarhoşum.

Dudaklarımı dayayınca ellerine, ellerin birer goncaya dönüşüyor. Seni sevmek, seni sahiplenmek değildir. Yanındaki yer için; dünya birbirini yiyor.