Rüyamda bir okuldaydım anne..
Bir öğretmen sıcacık elleriyle başımı okşuyordu.
Hiç usanmadan bana anlatıyordu..
Cumhuriyeti,Demokrasiyi,Atatürk’ü anlatıyordu.
Birden öğretmen olasım geldi…
Isınmıştım öğretmenliğe
Büyüyünce öğretmen olmak istiyordum
Önüme çıkan tüm problemleri aştım
Her zaman sınıfımın en iyisi oldum
Sonra büyük bir kapı çıktı önüme
Hiç zorlanmadan açık girdim
Asıl her şeyi o kapının arkasında öğrendim..
Çok sevmiştim okumayı anne çok..
Aniden küçük bir köyde
Sahipsiz ama şirin bir okulda buldum kendimi
Evet artık öğretmendim
Artık öğrencilerim vardı..
Tam öğrencilerimi karşılayacaktım ki:
“Kalk kızım,hayvanlara yem ver.”diye bir ses duydum..
Gözümü açıp baktığımda,
her şeyin rüya olduğunun farkına vardım..
Hemen yatağımdan fırladım
Nerden bilirdim hepsi rüyaymış..
“Anne ben okuma istiyorum.
Babama söyle okutsun beni” dedim.
Annem ağlamaklı bir sesle başını öne eğerek;
“Olur kızım olur okuturuz”dedi ve,
Arkasına bakmadan çıkıp gitti.
Nerden bilirdim bu hafta içi görücülerim gelecek….
Nerden bilirdim beni köyün tefecisine vereceklerini..
Tek arzum okumaktı.
Ama artık o da hayal oldu..
Okumak yerine önemli işlerim vardı
Evvela babamın borçları için
Köyün tefecisine varacaktım..
Bir mal gibi artık onun olacaktım.
Böylece bir genç kızın daha hayatı sönecekti.
Birden aklıma öğretmenim geldi:
”Demokraside çare tükenmez” derdi
Kendim öğretmen olamamıştım
O halde tefecinin de olmayacaktım.
Tek kurtuluşum bu olur dedim.
Sarıldım babamın uzun namlusuna
Bastım tetiğe,
Attım kendimi kara toprağın sıcak kucağına…