Bundan altı yüz sene önce, bir adam vardı. 1432 doğumlu olan bu kişi, tüm çocukluğu boyunca kendini ilime ve bilime vermişti. Fen ilimlerinde daha iyi tahsil yapabilmek amacıyla Arapça, Farsça, Latince, Yunanca ve Sırpça öğrenmişti. Bu dillerin yanı sıra birkaç dili daha çok iyi konuşan bu şahsiyet, döneminin en büyük alimlerinden uzun süreli dersler almıştı. Hocalarını asla üzmez, onların verdiği dersleri birkaç katı ile birlikte yapardı.

Kendisine özel bir sanatı da vardı. Top dökme konusunda uzmanlaşmış olup, akşamları özel odasına çizimler yapardı. Ne zaman boş kalsa, şiirler yazar, daima birşeyler üretirdi. Devlet adamlığında daha iyi pişmek için Manisa Sancakbeyliği yapmaya giderken, yanında tüm hocalarını da götürmüştü. Muazzam bir bilgiye ve çok yönlü bakış açısına sahip olan bu kişi, 1453 yılında İstanbul’ u fetih ederek, dünyanın gidişatını değiştirdi. Üstelik İstanbul halkına gösterdiği hoşgörü ile tüm dünya kendisini özel bir yere koydu. Bu kişi, II. Murat Han’ ın oğlu Mehmet idi. Sonraları kendisi Fatih Sultan Mehmet olarak anılacaktı...

İkinci anlatacağımız kişi, yine altı yüz sene önce 1495’ te Trabzon’ da doğmuştu. Yuvarlak yüzlü, geniş alınlı ve ela gözlü bu şahsiyet, çocukluğu boyunca benzeri görülmemiş bir terbiye ve tahsil gördü. Gençliği boyunca, fen bilimleri, tarih, edebiyat, din ve askerlik konusunda yoğun eğitimler aldı. Birçok dili, hece yapısından çözebiliyordu. Ciddi kişiliğinin yanı sıra, azim ve irade sahibiydi. Acele etmez, her konuda geniş düşünür ve bir şey söylediği ya da bir emir verdiği zaman asla geri dönmezdi.

Kırk altı yıl padişahlık yapan bu kişi, babasından 6,5 milyon km2 olarak devir aldığı ülkenin topraklarını 14 milyon km2 nin üzerine çıkardı. Çok sık kanun çıkartıp uygulamaya koymasından dolayı bizler onu “Kanuni” ön adıyla tanırken, tüm dünya onun gücü karşısında boyun eğmiş ve kendisine ‘Suleiman the Magnificent’ ( Muhteşem Süleyman ) ismini layık görmüşlerdi. Aynı zaman büyük bir aşık ve ünlü bir şair olan Kanuni Sultan Süleyman’ ın şiirlerinden bazı mısraları, halen tüm dünya tarafından bilinmektedir...

Üçünkü kişimiz ise diğer iki kişiden farklı olarak bu yüzyılda doğdu. Kendisi sıradan bir eğitim aldı. Hatta üniversite bile okumaya gerek görmeyen bu kişi, ticarete ve siyasete atıldı. Siyasetin kıvrak ritimlerine, aynı tempoda yanıt verdi. Mal varlığı ve kulis yapma yeteneği ile herhangi bir şehirden milletvekili oldu. Aradan yıllar geçmesine rağmen, halen lise son sınıfta öğrendiği bilgilerin üzerine tek bir taş dahi koymamıştı. Boş zamanlarında arkadaşlarını toplar, ya nargile içmeye gider ve memleket hadiseleri üzerine sohbet eder ya da okey isimli bir taş oyunu oynardı. Sohbetlerinde sık sık “Osmanlı’ nın başarısından övgüyle söz eder, dünyayı nasıl değiştirdiklerinden bahsederdi” Şu andaki durumu ise ümitsiz olarak niteler, ardından nargilesinden derin bir nefes daha çekerdi.

Üçüncü olarak anlattığımız kişiden bir tane değil, yüzlercesi var. Çoğu ana dili dışında hiç bir yabancı dil bilmiyor. Hatta uluslar arası üst düzey görüşmelerde bile tercüman kullanıyor. Bilginin hiç bir zaman bu kadar kolay erişebilinir bir durumda olmadığı, bilgi yüzyılında hiç bir şey öğrenmemek için çabalıyor. Birkaç bin avroluk cep telefonları alıyor, eşlerinin arabalarını değiştiriyor. Bağlı bulundukları parti nezdinde doğru işler yapabilmek adına uğraşırken, yanlış kararlara ‘hayır’ diyemiyor. Zira gelecek dönem vekilliği sıkıntıya girmemeli diye düşünüyor.

Bizler ise dördüncü kişi olarak yerimizi alıyoruz. Bütün bir millet olarak, okumayan, kendini geliştirmeyen, nargile salonlarında odaları rezerve olarak duran insanlardan, bu kötü gidişatı değiştirmelerini bekliyoruz. Ülkemizi, kendimizi ve en önemlisi geleceğimizi onlarca yıldır böyle siyasetçilere bırakıyoruz.

Tüm bu üçüncü kişiliklerin, yönetici olup birşeyler başarmış tüm insanların hayatlarını defalarca okuması ve kendilerine çeki düzen vermesi dileklerimle...