Uyan sevdiğim uyan, uyumanın zamanı değil bu gece,
Terkedilmişlikler dile geliyor zamanların ötesinde,
Aylar sonra bıraktı suskunluklarını yapraklar,
Bir şarkı oldu, sessizce sensizliğe mırıldanıyorlar..

İnce bir rüzgar geldi, yavaşça esiyor penceremden,
Önce bir ürperti, sonra bir yalnızlık alıyor gönlümü,
Odaların sessizliğinde, tek başına geziniyor rüzgar,
Yıllar önce bana söylediğin şarkıları söylüyor sanki..

Gökyüzünde mehtabın kıskandığı tek şeydi,
Yıldızların ötesinde ki o ulaşılmaz sevgi,
Belki görmek, belkide hiç görememekti seni,
Kayıp gitmekti belkide, kalbinden bir yıldız gibi...

Ölmek mi bu, yoksa kendini yaşamdan çekmek mi ?
Yada bir gece yarısı çalan sensizlik melodisi mi ?
Hiç birisi değil bence, kimbilir belkide hepsi,
Herşey sadece bir kahroluşun, bir yok oluşun hikayesi...