gel.

     gözlerimizi kapayıp, birlikte tutkunu olalım bu ölümsüzlüğün.
     keskin bir ney çığlığı yankı bulsun varlığın gri renksiz vadisinde.
     kurtulsun ruhlarımız bedenin esaretinden, esrolalım aşkın ebediliğinde,
     aslolan esarete kavuşalım.

     gel, her kimsen.

     sıyrılıp, sahip olduğumuz her mesnetten, cebimize doldurduğumuz kimlik buhranlarını
     dökelim yere. Dizlerimiz tutmasın,dayanaksız kalalım. Bu saçma, bu anlamsız taşlardan
     yoksun olalım. Yoksun olalım ve çökelim yere. Çökelim ki, esas yücelişin gerçek ve şaşmaz
     dayanağına yaslayalım sırtlarımızı. Olmuş olmanın çıplaklığında kendimizi bulalım.
     gururumuzun ve ayıplarımızın kökünde yatan ne varsa yerlere atıp, arı fakat dingin,
     yoksun fakat huzurlu özümüze kavuşalım. Bu temiz kalple, insan olmanın ve kardeş olmanın
     anlamında yoğrulalım.


     gel, her ne yaptıysan.

     birlikte gezinelim zamanda. anlayışın ve hoşgörünün sırf üretim zincirinde kırıklar
     oluşmasın diye çoğulculuk dersinde öğretildiği şu günlerden kaçalım. Nezaketin çıkar
     üzerine kurulu olduğu bu zamanlardan kurtulalım. Sevginin ve saygının kıymetsiz fakat
     taşınması zorunlu bir cüzdan gibi görüldüğü, bütün yüceliklerin bu paslanmış mekanistik
     sistemin dişlileri arasında ezildiği günümüzden asırlar öncesine gidelim. Zamanda gezelim
     ve koşalım,aya yada aynalara değil; koşalım ışığın kendisine, güneşe...

     gel, yine gel.

     bu bunalımdan birlikte çıkalım. süregiden mutsuzluğumuza, hayatımızda yer edinen sebepsiz
     boşluğa bir son verelim. erdemin ve ulviliğin, tanımlarından çok uzakta kendileri ile tanışalım.
     vazgeçelim ayıplarımızdan ve gururumuzdan. Yüce bir gönüle dost olalım. Zamanın ve mekanın
     sınırlarından kurtulup, bir insanın çağrısında buluşalım. Bu esrik ve yalın halimizle, anlayış,
     hoşgörü ve sevginin gönüllerimizde tohum tohum yeşerdiği, süslü-abartılı yada sahte olmayan bir      
     kapsayıcılık ile buluşalım birbirimizle. Anlamsız tanımlarla, gösteriş unsuru yapay ahlaki
     değerlerle boğuşmaya son verip, çıplak varlığımızla ve gerçek erdemle tanışalım. Bir kez daha
     kulak verelim Mevlana Celaleddin Rumi'nin özlü ve mükemmel çağrısına;

     gel, kim olursan ol, ne olursan ol, yine gel.