adını yazmak istiyorum, sadece
yazmak adını.

alışıp tekdüzeliğine yokluğunun,
- ne demekse alışmak
zamanın yavaşladığını hissederken
her geçmeyen dakikada.

işte herşey aynı tatsızlıkta.
insanlar, şu koca şehir.

nasıl ki kavuşamıyorsa
ellerim beline.
saramıyorsam seni
yada öpemiyorsam
bunca uzaktan.

onca insan, olmayan.
onca yokluk, hayalet
bir şehir,
deniz nasıl taşarsa ufuktan.

"keyif almıyorum hiç" derdim,
yutkunamadığım soluğum
gırtlağımdan aşağı süzülseydi.

ayırd edemiyorum hiç bir şeyi.
kollarında ölseydim,
evet belki -
sayabilirdim
saliseleri.
ama değilim işte kollarında.
yutamaz insan zamanı,
soluğu takılı iken boğazında.

karanlık. aydınlık.
gece. gündüz.

aykaranlık. güngece.
sensiz aynı herşey,
sensiz anlamsız her kelime.

sen. işte sen.
adın olsa, iki hece.
gözlerin, kapkara.

ne yazsam bunların hepsini sen eder,
nede seni yazsam sığarsın buraya.

adını yazmak istiyorum bebeğim,
sadece adını.

hülya.