İnsanın özünde tanrıdan cevher,
Olduğunu bilir, onu severiz.
Karanlık gecenin ardından seher,
Yeliyle başlayan günü severiz.

Birgün son bulacak, hayat seferi,
Gidenin hiç biri dönmedi geri.
Yaşamak uğruna güzellikleri,
Üç para etmeyen canı severiz.

Yanan gönüllere kefenler biçen,
Hasretin ağzıyla ömürler içen,
Sevgi bahçemizde görünüp kaçan,
Uzaktan ısıtan, teni severiz.

Yiğit ellerine yakarak kına,
Kahpe kurşununu yemiş bağrına,
Gerdeğe girmeden, vatan uğruna,
Toprağa damlayan kanı severiz.

Ceylan gözlülere ceylanlar katan,
Altında muratsız yiğitler yatan,
Bayrak gölgesinde asırlar tutan,
Ey vatan, candan çok seni severiz.

Mehmet Nacar