kapkara bir gece tadı damaklarımda
yapışıp kalmış öyle
zifiri heceler saçılıyor şarap döküğü manalara...
kimi kimsesi olmayan maskara sokak köpekleri gibi şimdi düşler
efsunsuz, buhursuz...

açılmamaya yeminli
kilitli dudaklar sanki dudaklarım...
aynada görüşüyoruz onlarla
unutmuşlar gibi duaları...
sanki yazgısına boyun eğmiş bir kahramanın
hikayesini anlatmamak için çabalıyorlar
suskunluğa gömülüyorlar sanki...

çapaklı uykular geziyor gözlerimde
arınmıyorlar her sabahki abdestlerinde ne yazık...
melul bakıyorlar faili meçhul dünyaya
en meşhur dizelerin arasından da olsa
acıyorlar...

sessiz sessiz bir türkü fısıldıyor kulaklarıma
sanki hayat da
ben anlayamıyorum sözlerini
yalnızca ezgi...
keşmekeşin içine süzülen bir ezgi sadece sanki....

yaşlandıkça anlıyorum
annemin ninnilerinin ahenkini
hatırladıkça kanıyorum
efsunlu, buhurlu
uyku öncelerimi...


Fatih PESTİL
Ekim’05 ankara