Bence bu kavganın, nedeni yoktu,
Dünyamı Keşmir'den, farksız bıraktın.
Yüreğim sızladı, yaşlarım aktı,
Seven gözlerimi öksüz bıraktın.

Çingene gönlümden, mutlu alemi,
Götürdü ayrılık, denilen gemi.
Sana şiir yazan, dertli kalemi,
Öven sözlerimi öksüz bıraktın.

Dedim ki, ne olur? Bir kere dinle,
Altın saray yaptık, yıkma elinle,
İnada, kaprise, esir halinle,
Gülen yüzlerimi öksüz bıraktın.

Seni tanımadan, feleğe çatan,
Bendim kör karanlık, kuyuda yatan.
Aydınlık yollarda, elimden tutan,
Sevda gizlerimi öksüz bıraktın.

Hüzünlü dünyamın, neşeli süsü,
Sen oldun gönlümün, aşkı, ülküsü.
Kahve gözlerine sevda türküsü,
Çalan sazlarımı öksüz bıraktın.

Olanları unut, gözlerini sil,
Yüce sevdamızın, önünde eğil.
Sen yalnızca benim dünyamı değil,
Biricik yarımı öksüz bıraktın...

Mehmet Nacar