gecenin geniş kalçasından taşıdığım bu haz içinde
beklemekten tüketilmiş bir merak tüm bedenimi
çağır zilleri çalıyor koşuşuyor adamlar
gecikmiş mevsimlerin peşinde
aynı duraktayız ölümü bilen dostların yanında
zamanı gümüş tozlarına benzetiyor delicesine gülüyoruz
yaşamdan tamamını almış havalarındayız
düğümü biliyor heybesinde kaçışları biriktiren adam
tükenmiş eviçlerine saklanıyoruz daha çok
aşkı inkar edip aklıyoruz yalnızlığımızı
film karesinden çalınmış duruşlarımızla bakıyoruz size
sisler içinden şiirler yetiyor mu diye
o denizlerdeyiz eski tanrıların kucağında ateşi çalmaya gidiyor içimizden biri
kalkıp durdurmak aklımızdan geçmiyor
ateş çoktan çalındı!
tarih tekerrür etmez diye elimi bedenimde dolaştırıyorum
dile gelsin yaşam iksiri
itmesin bu karanlığa ölüm bizi
ikizim iki izim var arkamda
suyu ateşten ayırıyorum
gölgelerden yürüyen cesetlere aldırmıyorum
çıplak belirgin bir vahşilik akıyor her yanımdan
her an size saldırabilirim
kaçın geliyorum
belki son olmayacak aramızda
ama örselenmişliğin bedelini alacak çocuklar
benden üremeyip
annelerine aşkı dağıttığım çocuklar
öyleyim işte
birazdan yokum burada
arasa belki durmadan görünürüm hayatımızda
uzun sürecek bir kabus gibi
nerede miyim
arada hep aynı nehirlerin
denizlere kavuştuğu sıcaklıkta
tek başına ve kalabalık