Hikayeler ve fotoğraflar

Her aşk kendi hikayesini yaratır. Tıpkı bir film gibi başı sonu ve kahramanları vardır. Ve yine bir film gibi bitmeye mahkumdur o en keyifli anlar. Tek farkı hangi sinemaya gideceğinize siz karar verebilirsiniz ama aşkın iradesi yoktur sizde.Ne zamanına, ne yerine, ne de kime olacağına.Buraya kadar tamam.Peki ya hikayenin sonu. Hani terk edilen taraf olmak zordur da,bu hikayenin sonunu yazan olmak kolay mıdır? Bir gün gelse de bulsam dediğiniz sevgiyi bulduktan sonra tüketip posasını atabilmek kolay değil bence.Ya da artık gitmiyor bu ilişki lafını duymak.
O halde ayrılık yaman kelime gerçekten. Öldürmese de süründürüyor hangi tarafında olursanız olun. Hayatınızın her noktasında iç içe geçtiğiniz bir parçayı çekip çıkarmak zor.
Bazen uzman bile olsanız anlayamıyorsunuz bu tüketimi.Hani her şeyin kitabı var da bunun yok galiba. Nerede başlıyor erime,nerede sızıntı yapıyor kalbiniz?
Kimliklerin, huyların birbirine harmanlandığı bir yolculuk sevgili olmak. Nasıl olduğunu anlamadan dalıveriyor insan bu yepyeni yaşama.Sonra her şeyini öğreniyor,tanımak istiyor hep daha fazlasını almak istiyor. Daha sonra aldıklarının hepsi tanıdık ve değişmez hale gelmeye başlıyor. Sabun köpüğü diziler gibi tüketiyor, tüketiyoruz tıpkı her rengini bitirdiğimiz gibi hayatın.
Bir an geliyor çıkıp gitmek gerektiğini görüyorsunuz hikayenizden.
Bitse de sevgililik haliniz, ondan bir parça dursa da her anınızda mecbursunuz gitmeye.
Sanmayın ki sadece bu tip karşılıklı ayrılmalar var hayatta.Bazen kendiniz bazen çevre tüketiyor yaşadıklarınızı.Aileler, yollar, dostlar yüzünden de bitebiliyor.
Bütün bu türlerin en acılısı bir yandan da en kolayı tek kişilik gösterilerin bitişleri.Hani bir tarafın her halini aklında yaşattığı,bir gün olursa diye beklediği aşklar vardır. Bir bakış bir sözle başlar. Tıpkı başladığı gibi sessizce biter asla söylenmeyen sözler nedeniyle.. Kaybolan yılların, beklenen ama hiç gelmeyecek sevgilinin acısını tek bir kişiden sorabilirsiniz burada. Kendinizden.
Ne kaprisli bir sevgili,ne yalancı bir eş,ne de tutulmamış sözler vardır. Filmin bütün rolleri sizin için yazılmıştır. Terk eden,yeniden dönen ,kavga edip aramayan da sizsinizdir.Elinizden geldiğince uzatmak istersiniz acaba mutlu bir final çıkar mı diye ama kaçış yoktur.En sevdiğiniz hikayenin sonuna gelinmiştir.
Düşünüyorum da en büyük ayrılık kendisinden ayrı düşmesidir insanın.
Ve her ayrılıktan sonra kalan parçalarınızı bulup yapıştırmanız gerekmektedir. Biter.Kararlar verirsiniz,günler geçer, alışırsınız.Ayrılık da zaten sevdaya dahil değil midir?.Nasılsa kimse bir günde alamaz sizden yaşanmışlıkları.O halde kimse yalnız kalmaz ayrıldıktan sonra.İster tek kişilik hayaller olsun ,ister umut veren bakışları, isterse her biri saklanmış sinema biletleri olsun elinizde kalan. Yalnız değilsinizdir,o gitmiştir ama aşkınız sizinledir sonsuza dek.
Zaten adına ilişki duyarak uzattığımız bu öykünün başında hep bir sahne bir fotoğraf karesi vardır. .Biraz düşününce bulursunuz. İlk karşılaşmanızdaki duruşundan tutun, bir nefes yakınınızda soluduğu bir akşam vaktine, radyoda çalan bir şarkının durdurduğu bir zaman dilimi de olabilir bu kareniz.Yıllar geçse de,kötü anılar gelse de üstüne hayatınızdaki her kahramanın bir fotoğrafı oluyor belleğinizde. Sonrası mı ? Bir küçük albüm geçmişten gelen ve yepyeni hikayeler yazılmayı bekleyen. O halde yola devam.....