Düşmekten yükselme doğar. -Victor Hugo |
|
||||||||||
|
Uzun kuyruklarda Geceleri birinci katlarin Tarandigi donemlerdi… Cam kirigi sesiydi uyandigimiz Ve alt komsumuz Hacer hanim, Bize yatmaya gelirdi elinde fenerle Gelmesi ikinci katligimizdandi Korkusu dul olusundan olsa gerekti Bol cam kirikli gecelerde…. Bu gecelerin gununde basiliyordu Okullar ansizin! Cikislar tutuluyordu, Kimvurduya gidiyordu insanlar Duvarlarda bir ide bir ide’ye kahrediyordu.. Nezaretler otobus terminalleri gibi Dolup bosaliyordu…. Oysa kendimizi aliyorduk iceri Ustelik birde iskence yapiyorduk kendimize Yine cam kiriklariyla... Kayniyordu her yer Insanlar tedirgin,insanlar mechul Geceleri hakilerin cirit attigi, Arada sacak altlarina gizlenip Avuc icinde sigara yaktigi donemlerdi.. Ve biz ancak kursun yaramizi gosterip Sekiz’den sonra hastaneye gidebiliyorduk. Geceyi’de bolmustu yasaklar Sekiz;den once sekiz’den sonra… Kendimizdik kendimize yasak eden Yasak edip, yine ilk biz bozuyorduk Kirmizi boya ve kirec satislarinin Bol oldugu donemlerdi… Belki hic bunca degerli olmamisti Alfabedeki bazi harfler, Olanca yetenegimizle Sekiller ciziyorduk apartman duvarlarina Biz yaziyorduk sabaha siliyorlardi Bikip usanmiyorduk. Geceleri konusturuyorduk duvar sanatimizi Kimileri noktalari koymadan dusuyordu, Kimi damlarin uzerinden Ayaklari kicina vura vura Arka mahalleye atiyordu kendini… Kendimizdik beyinleri kilitleyen Yine kendimiz aciyorduk kilitleri.. Ama hep geceleri Nedense? Yagmurlarin basladigi donemdi Evin onundeki cukura doluyordu Kanla karisik yagmur suyu… Muhtemelen biraz otede Arabalarin arasinda dusuyordu insanlar Ve yagmur sularina karisiyorlardi… Gunes acip cadde kurudu mu, O cukurun yanindan gecemiyordum.. Korkuyordum sanirim… Aslinda kendimizdik korktugumuz Ve korku dedigin dokuz yas cocuk gozleriydi o donem.. Bir onlar engellenemiyordu iste… Birde kuslar… Kuslara ozenip, Kuslama yapilan besinci katlardan Acilip , ansizin kapanirdi pencereler.. Bembeyaz kagitlar akardi geceye Sabah okuyacagimiz bildirilerimiz Hazirdi beyaz beyaz… Ben kus sanirdim onlari Cocuk gozleriyle bir pencereden Olsa olsa kagittan kus atilirdi… Hepimiz beyaz kuslardik aslinda Martiliga ozenip,cogunluk Halic’te Camura batan! Kanadi kirilip,cani acitilan… Hapihanelerde tartisiliyordu, Marti ile beyaz kuslar ayrimi.. Birde tartiliyordu ikisi… Herkes hane’yi anliyordu da Hapislik kaldirilamiyordu.. Kimse tutmuyordu ucundan.. Nedense? Martilik’ta care olamiyordu Bir yerden sonra, Hapis’e esit dusen Hasret’e….. Ve Hacer hanim cozemiyordu, Martiligin gereklerini… Anlamiyordu.. Anlayamazdi zaten… Onunki can korkusuydu… Birinci katlar taranirken… Karaborsa yag aldigimiz donemlerde… DENIZ GUNEY
İzEdebiyat yazarı olarak seçeceğiniz yazıları kendi kişisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluşturmak için burayı tıklayın.
|
|
| Şiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleştiri | İnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babıali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratıcı Yazarlık | Katılım | İletişim | Yasallık | Saklılık & Gizlilik | Yayın İlkeleri | İzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Girişi | |
Book Cover Zone
Premade Book Covers
İzEdebiyat bir İzlenim Yapım sitesidir. © İzlenim
Yapım, 2024 | © Deniz Güney, 2024
İzEdebiyat'da yayınlanan bütün yazılar, telif hakları yasalarınca korunmaktadır. Tümü yazarlarının ya da telif hakkı sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadır. Yazarların ya da telif hakkı sahiplerinin izni olmaksızın sitede yer alan metinlerin -kısa alıntı ve tanıtımlar dışında- herhangi bir biçimde basılması/yayınlanması kesinlikle yasaktır. Ayrıntılı bilgi icin Yasallık bölümüne bkz. |