Gittiğinden beri yokluğun artık dayanılmaz bir hal aldı. Şu an senden bir ses, bir tek kelime duymak için dünyaları verirdim. Her telefon çalışında, her gelen mailin uyarısında öylesine heyecanlanıyorum ki. Sonrası tabii hayal kırıklığı. Ne kadar zormuş sensiz olmak. Ne kadar zormuş sensiz yaşamak. Artık tükendiğimi hissediyorum. Ve ne yapacağımı bilemiyorum.

Biliyor musun; çevremde el ele tutuşan, sohbet eden, öpüşen tüm çiftlere öylesine imrenerek bakıyorum ki. Neden bizde böyle değiliz? Neden uzaklardasın? Neden bu aşkı sonlandırdık diye.

Seni düşünmeden bir an dahi geçmiyor. Her şey seni hatırlatıyor bana. Zaman en iyi ilaç derler ama zaman geçtikçe benim yaram daha da derinleşiyor. Sana olan sevgim daha da büyüyor.

Sensiz yapamıyorum bir tanem. Seni çok ama çok özlüyorum. Yüreğim öyle bir yanıyor ki. Elini kalbime koymasan da bunu hissedebilirsin.

Her ne olursa olsun seni çok ama seviyorum. Benim için geçmiş değil, seninle yaşanacak günler önemli. Gel bana bir tanem. Dön bana bir tanem. Sensiz olmuyor.

Seni unutamıyorum. Ve bana gelmediğin için çok acı çekiyorum.

Sanma ki seni unuttum. Uzaklarda yokluğunun acısıyla yaşama savaşı veriyorum. Bana bir söz söylesen de koşa koşa sana gelsem.