13,02,2005




Kuytularında kaybolduğunuz yalnızlıklarınızın sancılı gecelerini hep bir telaşla sabaha kavuşturmak istemez misiniz?

Akreple yelkovanın birbirini kovalarcasına koşup,günışığını getirmesini beklediğiniz anları hatırlayın...Beklediğiniz aydınlığın sihirli bir değnekle yüreğinize süzülüp ışıltılar saçacağınızı sanıyordunuz,yanıldınız...Çünkü geceyi sabaha kavuşturma telaşınız içinde,kendinizi beyazlatmayı unuttunuz.

Biz acıyı acıyla,hüznü hüzünle harmanlıyoruz.Siyahla beyazı biraraya getirmekten korkup,siyahı biz hakim kıldık hayatımızda,yasa büründük siyahlarla,beyazı ayıpladık...

Herkese siyahı yakıştırdık,korktuk beyazlamaktan...Belki üstümüze sürülen lekeleri gizlemek için seçtik siyahı,asil saydık.Ayıplarımızı siyahla örttük.

Çekmecelerimizde asırlardır biriktirdiğimiz rengi solmuş beyazlara,sarılara,pembelere sarınma zamanı değil midir şimdi?..

Üstümüze sinen küf kokularından arınıp,yeni güne yenileyerek,yenilenerek başlama zamanı gelmedi mi?..


Yenilenen yeni gününüz aydınlık getirsin...






Pelin AKALIN