Uzun Bir Gece...

Beynime kazınan tek ses senin sesin değil ki! Neden ısrar ediyorsun? Sana ne şu an neyi dinliyorum? Sesini duymak istemiyorum. Sildim sesini beynimden. Konuşurken gülen, sahibini hiç bilmedigim, görmediğim sadece duyduğum sestin işte, işte geldiğin gibi gittin.


Yağmura tutuldum ıslandım bir anda ama bitti. Yağmur dindi çoktan güneş açtı buralarda. Hem neden merak edeyim seni? Neden söyle bana, sen zaten hiç olmadın ki! Ben istedim ve yarattım seni. Konuşmanı istedim benimle. Güzel sözler söylemeni, beni mutlu etmeni ve beni güldürmeni. Ama olmadı sende herkes gibi oldun hem de ben yarattığım halde. Hemen kalıplara büründün oysa ne çok sevecektim seni. Hiç bir yere koyamayacaktım sesini, sevgini, seni...


Neden yaptın ha neden öyle olmasını istedin çok mu zordu sanki? Biliyorum neden olduğunu? Korktun sen de daha öncekiler gibi. Sevmekten korktun, sevgimden korktun biliyorum. Oysa hiç zarar vermezdim sana, hiç dokunmazdım düşlerine hiç karışmazdım kelimelerine, hiç süslemezdim sahte gülüşlerle yüzümü. Sadece sevgimi verebilirdim ama alamadın olmadı. Sesini bile çok gördün bir anda ve gitmeni istedim. Hiç beklemediğin anda gitmeni. Kızıyorsun bana kız. Kızman neyi değiştirir ki! Bitti işte, artık sadece şarkı dinliyorum. Hüzün uyandıran, düşündüren ve bazen de ağlatan şarkılar. Aynaya bakıyorum tanıdık bir yüz görmek istediğimde. Yansıyan yüzümde gecmişe, geleceğe bakıyorum. Buğu sarıyor zaman zaman aynayı. Sesler de bu çok uzun sürmüyor nedense... Hep yitilmişlik hep suskunluk yaşanıyor sanki... Neyse üzme artık kendini belki çıkarsın bir gece vakti silinen kuytulardan.


Uzun bir gece de... Biliyorsun ki unutmak istedikçe daha çok anımsarım ben. Hadi şimdi hıçkırma artık ağlamak neyi çözdü ki yaşamımızda. Susalım da sabah olsun artık. Yeni bir güne yeni bir sesle baslayalım ne dersin? Dönüş başlasın güneşime doğru. Sus artık hıçkırma bak gün doğdu yeni seslere. Bir bebek ağladı dünyaya gelirken; bir bebek ağladı gecenin bitişinde ama sen duymadın bile. Kendi sesini duymaktan öte dinlemek istemedin oysa ne çok sözüm vardı söylenecek ama gitti sesim sensizlikte... Yeni bir dünya istiyorum artık dinleyen dinleten ve korkusuz seslerle dolu. Söylemek istiyorum artık bağıra bağıra seni seviyorum diye ama... Hiç diyemedim ki... Diyemem ki... Neden mi? Sesini dinle...

22/04/2001 01,41
Yeşim Şahin