Ne oldu gençliğim neden küstük birbirimize
Dün beraberdik bu gün yoksun niye
Ağaran saçlarım düşünce önüme
Ayaklarımla birlikte ihanet ettiniz
Aşkın defteri yıllar oldu kapanalı
Sağlık karnesinde yazacak sayfa kalmadı
Mezarcı Mahmut henüz gözlemese de yolumu
O dönülmez yola girişe fazla zaman kalmadı
İşte geldik işte gidiyoruz
Mutluluk rüzgarında savrulmadan
Yokluktan yoksulluktan kurtulmadan
Yaşamanın tadını anlamadan
Sırtımızdaki yükler henüz kalkmadan
Geride ince bir iz bile bırakmadan
Ot gibi yaşadık
Ne sevdalarımız kitaplara yazıldı
Ne adımız sokak çeşmelerine kazıldı
Ne de hayra gücümüz vardı
Yokluk yakamızı hiç bırakmadı
Kendisi himmete muhtaç bir dede
Kendinde yok ki kime himmet ede
Öylesine yaşadık ve gidiyoruz işte
          Özcan NEVRES 2000 – 08 – 14
               SİLİVRİ