Gün olur sende tadarsın acıyı
Yokluğum mıh gibi oturur yüreğine
Seni unutamasam da
Buruk bir tad olur anılarım
Hep öyle kalırsın belleğimde...

Sen kimbilir nerede evlenmiş olursun
Çocukların olur
Evliliğin ilk yıllarını tadarsın belki
Sonra , ev günleri, belkide konken partileri
Ve gün olur yaşlandığını görürsün, kilo almışsındır
İşte yaşamın o yerinde olmak istemezsin
Olmaman da gerek...

Sen ki, benim gönlümde bambaşka bir yerdeydin
Yaşlanmanı değil, olgunluğunu hissetmeliydim
Bıkkınlığını değil, heyecanını yaşamalıydım
Hep bu duygular ile gördüm seni
Bu duygular ile işliyordum kendimi

Gün olur yokluğumu hissedersin
Boğuk bir acı dolanır yüreğine
Sahile iner martılara simit atarsın
Belki o sırada boğazdan geçen bir geminin
Güvertesinde olurum
Yeni bir yaşama başlamışımdır
Seni uzaktan görürüm
Bir yerlerden hatırlarım
El sallarım
‘Bir garip tayfa’ deyip karşılık verirsin

Sonra, bir gün sende aynı gemide olursun
Üzülme, parayla değil bütün bunlar,
SIRAYLA...

Chicago-20 Ağustos 2001