hangi ekmeğe katık yapsam acımı
takılıp kalıyor şurama!..
kurduğum sofrada kırık tabaklar
tenceremde Azrail çorbası!..
yıkılan evler giriyor düş’üme
güneşi yutan toz bulutu
beşikleri dolduran demirler, tuğlalar
bebeklerin kapanan gözkapakları...

hangi ekmeğe katık yapsam acımı
takılıp kalıyor şurama!.
soğanlar doğruyorum günboyu
gözümden akan nehir ulaşamıyor denizine
kuruyup gidiyor kirpiğime tutunan otlar
yılanlar içiyor yatağındaki suyu
boynun büküyor, yaprağını döken söğüt dalları...

hangi ekmeğe katık yapsam acımı
takılıp kalıyor şurama!..
küfürler iliştiriyorum dilime
ne garip, dualar giyiniyor sözlerim
arsız bir kalabalık tekbir getiriyor kuyu başında
yaşamak diyorum, trampasıdır ölüm ile dirimin
başka çarem yok, yıkılan evleri dikiyorum yerine
dönüyor dünya
yeniden büyütüyorum doğacak bütün aşkları!..