Ah yarim ah Karadeniz'im
kâh uslu kâh sevecen kâh deli
ah gönlümün ferahlığı güzel memleketim...

Kim mahvetti senin kıyılarını böyle
kendi elleri ile
kendini ateşe atan ey insanoğlu
elini vicdanına koy da söyle...

Ne anlatacağız çocuklarımıza ve torunlarımıza
hayata ve tabiata dair
bu tabiat ana
bu şefkatli ve merhametli kucak
şimdilik bu sesi çıkmayan coğrafya
bir gün gelir bunların intikamını
çok kötü alır senden bilesin...

Ah Karadeniz
kâh uslu kâh sevecen kâh deli
neredeyse kıyılarında bir metre sahil bırakmadılar
binlerce ağacını bir çırpıda katletti
o çok şey bilen burnu kaf dağında ki insanoğlu
memlekete giderken gözlerimi alamazdım
yeşilliklere bakacağım diye yüreğim pır pır ederdi
bir dakika uyku tutmazdı yolculukta...

Ah Karadeniz dertlisin sen de benim gibi
Ama ne fayda...

Şunu unutma ki ey insanoğlu
bu coğrafyaya verdiğin zararlar
sana yol su elektrik olarak dönmeyecek
yüce Rabbim kaydetti zaten olanları
sana dönecek olanlar erozyon ve deniz kirliliği
bir de doğallıktan uzaklaşan çocukların ve torunların
iki damla da gözünden akan yaş...