Yalnızca hava, ışık ve arkadaşın varsa hiç üzülme. -Goethe |
|
||||||||||
|
Ellerin tanrının elleri ve sesin bir mezar başında bir ölüye edilen duaydı sen şimdi bunları okurken gökten bir yıldız düştü saçlarına çıkar çıkarabilirsen. Bak bir yıldız düştü şimdi başka bir yıldız ellerimden tuttu bir kadın karşıdan geçti bir adam beni öldürdü bak bir yıldız daha düştü şimdi ellerinin beyazlığına inat bembeyaz bir iz bıraktı ve bir yangın içimden aktı şimdi bir kuş ölse de kalbimin en güzel yerinde bir beyaz bir yıldız bir... Sen bu satırları okurken saçlarına bir melek düştü çıkar çıkarabilirsen. Bak bir melek düştü yeryüzüne Bir rüzgar parmaklarından yüzüme esti Yüzüm yüzüne eğildi. Ve duaya dönen ismin, dilimin zikri. Bir melek Bir yağmur Bir hasret Sen bu dizeleri okurken gökten bir su düştü yüzüne Sil silebilirsen. Bak bir su düştü yüzüne Yüzünden bir ışık yüzüme düştü Bir adam olur olmaz öldü Şimdi kaç bahar sayar ki ömrüm Kaç yaprak dalından düşer Kaç asır sürer ki bir aşk Benim bir yanım senin yanın Benim yazım sensiz yazgı Sen bu satırları okurken gökten bir nur iner parmak uçlarına At, atabilirsen. Bak bir nur indi parmaklarından yeryüzüne bir çocuk avazı çıktığı kadar ağladı koskoca bir evren isminle tavaf etti kendini tamam olan her şey eksildi bir kadın bir trene bindi bir adam beni kesti ve bir çocuk durduk yere öldü sen bu satırları okurken gökten başka bir yaşam düştü başına öl, ölebilirsen. Bak bir başka yaşam gökten başına düştü Bir yanı sen bir yanı yine sen Bir başka yaşam ellerinde boğuldu Güneş ansızın battı Yemyeşil bir orman yandı. Senin bilmediğin zamanlarda bir kıyamet çıktı Ve bir adam ansızın geberdi. Sen Bu Satırları Okurken Gökten bir el eline uzandı Tut, tutabilirsen. Bak gökten bir el ellerine uzandı Başka bir el ateşlere atıldı. Şimdi gecenin en köründe bütün çocuklar ağladı Beyaz bir el, başka bir ele bağlandı Duvarlar yıkıldı Bir adam kendini sonsuzluğa attı. Kimseler bilmedi Yastığa sarılıp ta ağlamanın azametini. Şimdi bir soğuk gece Bir çaresiz hece Ve koca bir aşk. Bak gökten bir söz düştü kulaklarına Duy, duyabilirsen. Bir kuş şimdi tam tependen uçmaktadır Bir gül bahçesi isminle yeşermektedir Güneşin vurduğu yüzün, evrene yayılmaktadır Ve bin melek adını fısıldamaktadır kulağıma. Bin melek Bin yıldız Bin sen Hepsi de aydınlık bir sabahtır içimde. Ve bin sabah göremeyecek ömrüm O en güzele ermek için beklemektedir. Bir yıldız Bir ben Bir duran zaman. Sen bu satırları okurken bir melek indi yeryüzüne bir adam peşinden gitti Şimdi bir dua lazım... Sensiz bir şehir geldi içime oturdu Bir yağmur yağdı Hırçın bir rüzgar esti Bir çınar devrildi. Sensiz Bir Şehir Tuttu İçimde Güneşi Batırdı.
İzEdebiyat yazarı olarak seçeceğiniz yazıları kendi kişisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluşturmak için burayı tıklayın.
|
|
| Şiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleştiri | İnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babıali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratıcı Yazarlık | Katılım | İletişim | Yasallık | Saklılık & Gizlilik | Yayın İlkeleri | İzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Girişi | |
Book Cover Zone
Premade Book Covers
İzEdebiyat bir İzlenim Yapım sitesidir. © İzlenim
Yapım, 2024 | © Mahmut Uğur Şahinol, 2024
İzEdebiyat'da yayınlanan bütün yazılar, telif hakları yasalarınca korunmaktadır. Tümü yazarlarının ya da telif hakkı sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadır. Yazarların ya da telif hakkı sahiplerinin izni olmaksızın sitede yer alan metinlerin -kısa alıntı ve tanıtımlar dışında- herhangi bir biçimde basılması/yayınlanması kesinlikle yasaktır. Ayrıntılı bilgi icin Yasallık bölümüne bkz. |