Biz diye bir şey yoktu artık.

Ve ben ilk buluştuğumuz yere gidip saatlerce ağlıyordum.
Bana seni hatırlatıyordu aşk şarkıları.
Geceleri sen diye yastığıma sarılıyordum.
Her sabah uyandığımda o yastık ıslak oluyordu.
Sokaklarda yürüyordum.
Sesler duyuyordum, senin sesini duyuyordum.
Arkama dönüp baktığımda
Kimsesiz kaldırımlar vuruyordu suratıma.

Üzerimizden bir buçuk yıl geçti...

Seni yazıyordum her yere.
Tüm şiirlerimde, yazılarımda senden bahsediyordum.
Seni yazıyordum da her yere
Bir türlü sana yazamıyordum.
Hatırlar mısın babaannemle tanışmıştınız?
Babaannem bana seni soruyor.
Ben hala biz ayrıldık diyemiyorum.

Üzerimizden iki yıl geçti...

Seni gördüm geçen gün.
Yanında arkadaşların vardı.
Birden durdun.
Bana bakıyordun.
Sanki sen bana bakıyordun ben ise bir yabancıya.
İçinde kaybolduğum o gözler şimdi bir başkaydı.
Yüzünü unutmuştum.
Sesini unutmuştum.
Seni unutmuştum.
Ve seninle hiç tanışmamışcasına kafamı çevirmiş yoluma devam ediyordum.
Sen bana bakıyordun.