Öyle zor ki sensizlik öyle dilsiz ki düşünceler. Senden uzaklarda bitap düşmüş her keder. Silahsız dikilmişim karşına amacım ne savaşmak nede teslim olmak. Var’ı yok ile yaşıyorum beyazı siyahla, Tanrı’ yı insanla. Birbirinden ayıramadığım gelgitlerim var. Suskunluk gibi çığlıklarım. Sessizlik gibi fırtınalarım. Doğruyu biliyorum ve onun için kan imparatorluğunun prensine yanılıyorum. Dokunmanın yasak oldukları yakıyor beni ince teninde. Ben bir yazar değilim ben , yanılgılarımı akıtıyorum zehir gibi. Doğrularım sensiz, doğrularım ölümüne hareketsiz. Ya ben doğrunun ve yanlışın tanrının ve şeytanın ne olduğundan haberdar suskun. Ben yeryüzünde bozgunculuk yapacak ve kan dökecek bir yaratılan. İşitip, itaat edip durağan kalan . Yasak havuzlarında melekleri havasız bırakan. Geleceğim karanlık benim, geleceğimde yalanlar yankılanır.
Bazen bir helezon görürüm gökyüzünde kılıcımı kınından çıkartır helezonlarla selamlaşırım. Kılıcımın kabzası yasakların elinde doğruları biçerim ve her biçilen doğru ile ben bin kez Kerem sahibi Rabbimin adıyla okurum kör, sağır, dilsiz insanların karanlık yüreklerini!
Karanlık yüreğimi!

(Bil ki içimdeki karanlık nefes almak istiyorum)