Bu kadar gaddar ve kalbi kararmış olduğunu bilemezdim.Tahminlerimden çok daha fazla kötülük taşıyor kalbin şimdi. Ayrılığımızın bu beşinci senesinde,ben her saniye seninle birlikteliğimizin anını yaşayarak ayakta kaldım oysaki. Kırılmalarını anlıyorum,kalbime bir daha geri dönmeme isteğini anlıyorum. Gecenin soğuğunda üşüyen ellerimi tutan bir el yok şimdi. Geceler aynı günlerin kapısını çalmakta ısrarlı,bana anlatılmış tüm o mucize aşklara da artık inanmamaktayım. Geçmişimde kötülükler gizli değil,sana olmadığım kadar açmıştım kalbimi, insanlar nedense hep sıradan olan şeyleri sever, sanırım bende böylelikle bu düzene kurban gittim. Evin her köşesinde senden kalan izler var,her köşede anılarımıza sarılmaktayım şimdi. Kalbim hiç bir yere sığmıyor,insanlar arasında tek başıma yolumu bilmeden dolanmaktayım.Üstelik yolların beni nereye ulaştıracağı da umurum da bile değil.Bu kasabadan ayrılıp gitmeyi çoğu kez denedim, buna her yeltenişimde ev geri çağırıyordu beni,gidemedim,bırakamadım, böylelikle kalbimi acılara hergün teslim etmeyi öğrendim,kelepçeliydim bu aşka,bu tutkuya,bu bağımlılığa. Gözlerini anımsıyorum, o dağ gibi duran gövdeni,ne yapabileceğini bilen ellerini anımsıyorum; duruşunu,tavrını,bana bakarken bile içimde gezintilere ve keşfe çıktığını anımsıyorum. Beni görmeni,görebilmeni anımsıyorum. Her kadın bunu ister öyle değilmi,bu derin ve duygu dolu aşkı, biz seninle tek bedende tek vücut olmasını bildik Anton,bunu başarabildik.Ölüme her saniye biraz daha yaklaşmaktayım şimdi, sevdiğim adamı uzaktanda olsa bir daha takip edemeyeceğimi ve onu göremeyeceğimi bilmek beni yaşarken ölüme mahkum etmekte şimdi.Ben sana saplanıp kaldım Anton,bu tıpkı kalbe saplanan keskin bir bıcak gibi,sensiz yaşadığım her dakika, o darbeye mağruz kalmış kalbim, kanamakta şimdi Anton! Affedici olmanı dilerdim, ve bilmeni,anlamanı isterdim,bilmediğin şeyler var Anton,bilmediğin şeyler...

Yazan-Edibe Toğaç
Devam Edecek...
http://sayfamdakalancumleler.blogspot.com/