Yere yakın bir masa
Arkalıksız iki hasır iskemle
Birinde ben.
O masada bir dilim kavun
Bir parça da beyaz peynir
Bir de en çok sevdiğin meze;
Kuru börülce…
Güz havasıydı yine
Ve o an, gecenin hoyrat rüzgârı oldum
Sensiz masaya
Estim delice…
***
Son geceden önce
Geleceğimi, sıfırdan başlatıp
Sonsuz kelimelerle süslemiş
Mesafesiz kadar yakındım mutluluğa…
O son geceden sonra,
Alışkanlığım oldu hoyratça esmelerim
O meyhanede
O masada
Çok şiirler yazdım sana
Dertleştik dokunamadığımla
Empati diyorlar ya
Empatinin kralını yaptım
Düşünemediklerim değildi hiç biri
Cevaplıydılar yüreğimde her biri
Kusura bakma yani hak veremedim.
Kuru börülce,
Ve kuru bakışlarım kaldı soframızda.
Kızgınım,
Kızılca kıyamet gibiyim,
O son geceden sonra
Hiç çıkmadı aklımdan, unutmadım
Omzuma yaslanıp, susma
Susturma beni dediğin zamanları
Unutma sen ‘de;
Hoyrat hoyrat esiyorum empatilerde.

Gürsel ÇOLAKOĞLU