Saçları omzuna dökülen ecem;
Ceylan gözlerinden uyku akıyor.
Sensizken ışığa hasrettir gecem,
Gözlerim boşluğa mahzun bakıyor.

Yarışı kazandın melekler ile,
Tebessüm edince bitiyor çile.
Bahtımın bağına ektiğin güle,
Yüreğim durmadan sevgi döküyor.

Yanaktan verdiğin tatlı buseni,
Andıkça coşkuyla özlerim seni.
Mahşere sürecek bu aşkın sonu,
Hasretin topları ömür yıkıyor.

Güldükçe yanakta açılan güller,
Yüzünden bendeki sevdalı haller.
Elime sevgiyle uzanan eller,
Çöldeki bahçeme fidan dikiyor.

Erciyes’ten yüce Sırat’tan ince,
Duygular yaşarsın beni görünce.
Dudağın açılan kırmızı gonca,
Baktıkça ateşim yüze çıkıyor.

Sevdanın kumaşı gönlüne yelek,
Büyülü duygular ruhuna belek.
Elinden geleni yapsa da felek,
Kalbime kalbinden sevda akıyor.

İkimiz gerçeğiz gerisi yalan,
Gözlerin sevdamın ilmini bilen.
Sevgiyle bakışın kozayı delen,
Aşkın kumaşına ipek büküyor.

Mehmet NACAR