Sızlar Atatürk ruhu

En büyük günâhımız zaman aşımından mı
Derin devlet, sığ dere nereye dek değen taş
Firen yapın, taş koyun yollar aşılsın yavaş,
Levyeden tutan eller, iniş takımından mı?

O büyük ruh mu öldü fiskosunda meydanı
Dam göçürdük başlara şüphede kamuoyu
Kol geziyor ortada, Alfred Nobel’in ruhu,
Art niyetli kulunun, kendidir son kurbanı.

Dinleyiniz ne diyor bu korugan, bu menfez
Taş toplanmış etekler, her elde birer lokum
Atatürklük, mor sıcak, ipi dışında bir mum,
Yok olmasın o ruhu meclis, vekil, karşı tez.

Rahatsız bu tablodan yerin altında yatan
Hal ve zaman, gelecek yol üstü, ebediyet
Erk kavgası, oy avı, beyler biraz ciddiyet,
Sızlar Atatürk ruhu muazzepse bu vatan.