Sen kader dersin
Varı zarınla ben.
Ya düşmüşüm eline...
Tutsağınım ben

Sen sultansın tabiye
Ben de müptela.
Ya gam olmuşum...
Mihneti çekmem ben

Sevinle it taşlarım
Şeytanın uf der.
Ya kayıpsın...
Seni bulmazdım ben

Kibir edersin
Cefalara meyilim.
Ya ün olmalıyım
Azameti bilmem ben

Ne geçmezim,
Ne canana sözüm.
Göyünürle bir özüm.

Ateşim, sen yananda
Vaka olmuşum ben cananda
Böyleyken imdadı közüm.
Ya yel olmuşum
Serin esmezem ben

Sen bilirim görürü
Düşmüşüm biçare.
Ya ayıpsın...
Lekeyi sürmem ben

Ne savaşı seçtim
Ne barışa pes.
Toplum derim
İnsan derim
Söyleşililerde
Halk diliyle cerhi
Kaç kes
Dilli düdükle davul olur
Ses veririm insana.
Ya şen olmuşum
İsimce bayram ben

Bayram KAYA

Göyünüş= Göğüne göğüne yanmak: Kırşehir yöresinde; için için, duman ve alev vermeden yanma. Yanan sobaya yaklaşmışken elbisemizin biz farkında olmadan için için (göğüne göğüne) yanması.