MEHMET AVCI

Kapıyı sevdiğine aç


Kapattım kapılarımı sevgisiz insanlara.Sevgiye ve sevgiliye koşmak istiyor tüm uzuvlarım.Bedenim,sevgimin peşine takılsın istiyorum öyle adım atsın ki ayaklarım,izini bulamasın kahpeler.Ben benden kaçıp düşlerime yol alayım istiyorum.arayanlar beni bulmasın.Bugün ben aradıklarımı bulmak ve taze gelin gibi koyunlarına yatmak orada uykuya dalmak tek isteğim.Ruhuma üflesin çocuklar,temiz nefeslerini.Sevgiye gebe kalmış kadınların doğurduğu güller bahçesinde bir yer ayırın bana orada yanlızlığa terk edin beni.Sevgiye açılan kapıların anahtarlarını zorluyor ellerim.Yorgun parmaklarım var gücüyle zorluyor kapıyı.Açık kalan aralıktan parlayan ışık gülümsüyor yüzüme ve ben ışığa koşuyorum karanlığında gecenin.Ah edip içime çekişlerim belki de bugün son bulacak ve bugün benim için belki de yeni bir hayat başlayacak.Sıyırmalıyım kendimi leş kokulu insanlardan,somurtan suratları haram kılmalıyım gözlerime.Onca işkenceye maruz kalmış bedenimi,ayakta kalabildiği için ödüllendirmeliyim aslında.Yeşeren umutlarım tatlı bir girdaba sürüklüyor beni ve ben, o girdabın içinde kayboluyorum. Ruhuma kuşatıyor sevgi melekleri.O zaman kapatıyorum kapılarımı sevgisiz insanlara yanlız sevdiklerim kalıyor bana.