ÖZLEDİM

Mehmet AVCI


Özledim,geçmişimde kalan bütün anıları.Çcocukluk yıllarımı,eski beni,beni ben eden,hamuruyla yoğurulduğum tüm değerleri.Hani çocuğuz ya!Nereye gitsek kayıbız,nerede beklersek korkağız,ama yalınız,sadeyiz.Kirlensekde toz kalmaz üzerimize.Kalan sadece anılarımızdır,kaybolansa anılarına yüz çevirenler.

Hey gidi günler diye hayıflandığım herşeyi özledim.Hangisini düşünsem hangisini hatırlasam,beni çocukluğuma götüren gözyaşlarımı özledim.Tüm masumiyetin ve sadeliğin yaşandığı çocukluk yıllarıma gitmek istiyorum bugün.Kaybetmeye yüz tutmuş bütün argümanlarımı tekrar yaşatmak istiyorum kendime bugün.İlkokulumu özledim,okul yoluna koyulurken elime aldığım,kaplaması olmayan defter ve kitaplarımı içine koyduğum naylon poşeti özledim.Ve yine okula giderken elimize margarin sürülmüş ekmekle yalpalaya yalpalaya bir ileri iki geri gidişlerimi özledim.Patika yollarımıza döşeyecekleri kara taşları yontan ak sakallı dedelerin besmeleyle taşları yerden kaldırışlarını özledim.

Yollarımızın üst kısmını kaplayan ağaç dallarının kar zamanı önümüze eğilişini ve içinde saklanan kuşların sıcak ötüşlerini özledim.Ve yine soğuk kış aylarında yağan aşırı karın ortasından çiğneyerek oluşturduğumuz tünelleri,soğuk kış gecelerinde kesen elektriklerin yerine yaktığımız gaz lambası ve fenerlerin üfleyerek yanışlarını özledim.Annemin geceleri birkaçkez kalkıp üzerimize örttüğü kalın yorganları kontrol etmesindeki sıcaklığı özledim.Cağ ile örgü kazak ve çorap ören teyzelerin arada bir gözlüklerinin üstünden bakmalarını özledim.Ayak ritmiyle çalışan dikiş makinelerinin çıkarttığı sesleri duymayı özledim.Başımı koyduğum yastıklardaki nakışların yüzüme bıraktığı izi aynaya bakarak görmeyi özledim.Genç kızların farklı örnekler bulup ördükleri dantel ve oyaları çeyiz sandığına yerleştirirken sevinçlerinin yüzlerine yansımalarını görmeyi özledim.Ayağımdaki naylon ayakkabımın demir mandalının acıtarak yara yaptığı yeri kaşımayı özledim.Sonraları yerini mekap yazlığa bırakan,zenginliğin bağını bağlamayı özledim.Dedemin cebime çaktırmadan harçlık sokuşunu ve ninemin,her sözü anlamlı tembihlerini özledim.Bilyeli arabadan her düştüğümde soyulan dizimden kanayan yarayı,sonbaharı dalında yaşayamadan yere düşen yaprakla silmeyi özledim.Birbirine iki yakın ağaç bulduğumuz heryerde,hemen sürünerek ağaca tırmanıp uzunca bir salıncak yapmayı özledim.

Okul teneffüslerinde arkadaşlarımla yakalamacılık oynarken siyah önlüğümün arkasındaki paletten yakalanmayı ve o paletin yırtılışını annemin bağrışına aldırış etmeden dikmesini beklemeyi özledim.Erkeklerin,üst üste koyulmuş kiremit parçalarını top'la yıkışını,kızlarında çizgi taşı oynamaktan mutlu olduklarını görmeyi özledim.Ve yine kızların toprağın üzerine sere serpe yayılarak oturup beştaş oynamalarını,onlara aldırış etmeyen erkeklerin de misket oynarken kendinden geçmelerini seyretmeyi özledim.Okul tuvaletinin okulun dışında olduğunu bilerek sıkıştığımda zilin çalmasını dizlerimi birbirine sürterek beklerken zil yerine çalan çingirankla dışarı fırlayıp tuvalet sırasına girmeyi özledim.Elli kişilik okul avlusunda enaz üçyüz kişinin bağrışarak birbirinin ayağına basışlarını ve tozu dumana kattıklarını görmeyi özledim.Siyah önlüğümün yakasını fıyakalı kılan o beyaz yakalığımın düğmeye bağlanan kısmını dişlerimle ısırışımı özledim.

Burnumuzu,selpak yerine,sildiğimiz,'kızlarınki kenarı nakışlı' olan bez mendilimi özledim.Sınıflarda iki kişilik sıralarda dört kişi oturmayı ve soba yerine birbirimizin beden ısısından ısınmayı özledim.Öğretmenimize hocam diye hitap ettiğimiz ve onlar dışarı çıktığında hemen tahtaya koşup tebeşiri alarak onları taklit ettiğimiz günleri özledim.Siyah önlüğümüze bulaştırmaktan zevk aldığımız tebeşir tozlarının üzerimize bıraktığı desenleri özledim.

Kızların saçlarına annelerinin özenerek işlediği nakışları özledim.Ve o saçını hasretle seyrettiğim ilkokul sevgilimi özledim.Teneffüslerde minik aşkımın yanına kimse yanaşmasın diye ona birazda gösteriş yapmak için küçücük bedenimi genleştirerek büyütmeye çalıştığım gayretimi özledim.Kırılan yada biten kalemimizin yerine al benimkini kullan diye adeta yarışan karşılık nedir bilmeyen fedekar yürekleri özledim.En önemlisi okulumuzun anılarımızın üzerine yıkılıp yerine devasa ve görkemli bina yapılmasına karşı çıkan okul arkadaşlarımın duygusal mücadelesini özledim.

Uzun yaz tatillerinde mahalle camisine gidip koro halinde okuduğumuz duaları ve yaramazlık ettiğimizde hocanın uzun çubuğuyla bizi uyardığı günleri özledim.Bayramlar geldiğinde ahaliyle bayramlaşıp para koparmayı ve o parayla mantar tapancası alıp patlatmayı özledim.Tek kanallı siyah beyaz televizyonların haftada bir yayımladığı önünden şerit geçen Türk filmlerini ve pazar günleri yayımlanan kovboy filmlerini,akabinde devam eden pazar konserlerinin seslerini duymayı ne çok özledim.

Biraz yetişkin olup mahalle aralarına gezmeye başladığımızda abileri askere giden genç kızların bize emanet edilişini ve onları kem gözlerden koruduğumuz o günleri özledim.Köy ve mahalleleri ayrı olan sevgililerin güvenle teslim edildiği samimi arkadaşlıkların doğurduğu kardeşlikleri özledim.Arkadaşının aşkını tavlamak yerine onu kızkardeşi gibi gören ve ebedileştiren,zamanımızdaki delikanlılıkları görmeyi özledim.Menteşeleri yağsızlıktan gıcırdayan kapıları açtığımızda arkasındaki muhabbetin samimi gülüşlerine tanık olduğum suratları özledim. Önceleri mektup ve kart postal gönderdiğim sonraları ankesörlü telefonlarla aradığım tüm gençlik arkadaşlarımı özledim.

Velhasılı,ogünün çocukluğunu,masumluğunu,temizliğini,hilesizliğini,paylaşımcılığını ve tek kalıp olan şahsiyetli kişiliklerini özledim.
NOT:Yaşadığınız şehrin modern gelişmişliği size geçmişinizi unutturmasın..
Lütfen görüşlerinizi mehmetavci-izedebiyat@hotmail.com adresime e-posta ile bildiriniz