Gideceğim bu kentten çok uzaklara.
Bir yer bulacağım yaşanacak,
En içten sevgilerle dolu.
Bu kentte iki yüzlülükler diz boyu.
Gerçek sevgilerse, bir arpa boyu.
Beyaz evler olacak gittiğim o yerde.
Sevgilerin ve içtenliğin simgesi.
Evimin saçaklarında kuşlar yuva yapacaklar.
Cıvıl, cıvıl ötecekler gün boyu.
Bahçesinde çiçekleri olacak
Renk, renk açacaklar her mevsim.
Kümeslerinde tavuklar, tavşanlar.
Bir çukur açacağım, su dolduracağım içine.
Ördeklerim, kazlarım yüzsünler diye.
Sabahları kalkacağım gün doğumu.
Bir türkü tutturacağım mutluluktan yana.
Yemlerini verirken hayvanlarıma.
Hırsız serçeler dalacak aralarına.
Kapacaklar, ne düştüyse paylarına.
Etrafımda bir sevgi yumağı oluşacak,
Evcilleriyle, yabanisiyle.
Alacalı tavşanım gelip kucağıma çıkacak,
Elimden aldıklarıyla karnını doyuracak.
Yumuşacık tüylerini okşarken,
Yine sen geleceksin aklıma.
Parmaklarımla taradığım,
Saçlarını anımsatacak bana,
Vefasızlığınla birlikte.
Issız bir yerden geçerken korkarsın ya,
Türküler söylersin avaz, avaz,
İçindeki korkuyu yenmek için.
İşte öylesine türküler söyleyeceğim.
Seni unutmak için.
Kazıyacağım içimden seni.
Yem yapıp hırsız serçelere atacağım.
Ki......
Bir daha dönmeyesin geriye.
               Özcan NEVRES