Yanlış sayısız şekillere girebilir, doğru ise yalnız bir türlü olabilir. -Rouesseau |
|
||||||||||
|
Merhaba demek ne kadar kolay bazen de ne kadar zordur bilirmisiniz ama burada bunu anlatmaya çalışmayacağım bel ki sizin de olmuştur hayatınız da hani bazen olur ya hiç kimseye günaydın demek gelmez içinizden hani bazen olur ya kimseyi görmek istemeyiz bazı anlar ve kimselere selam bile vermek gelmez içimizden işte ben şimdi öyle bir durumdayım ama oysa gecenin yarısını geçeli çok olmuş saat ama yinede korkarım şimdi kapı çalacak yada ne bileyim belki telefonum çalacak ta birine merhaba demek zorun da kalacağım diye işte ben bu duygular içindeyim belki saçma ama böyle düşünüyorum Hani hep mutluluğu anımsatan bir şeyler düşünüp te mutlu olduğunuz zamanlar vardır ya işte ben o zamanları kaybettim ve bulmak ta istemiyorum belki korkuyorum belki de bulacağım cevaplardan yada karşıma çıkacak hatıralardan ürküyorum kim bilir bilen birileri var ama ben onuda bilmek istemiyorum Artık yaşamın ne kadar çekilmez olduğunu nefes almanın ne kadar zor olduğunu bilirmisiniz bilmem ama ben şimdi o anların birindeyim belki birazdan nefes alamayacağım belki de daha yıllar boyunca nefes almaya devam edeceğim ama kimse bunu benden daha iyi bilemez diyemiyorum işte hayatımız bu kadar bize ait değil böyle bir hayatta bizler birer mutlu figüranı oynamaya çalışıyoruz ama ben bunuda galiba beceremiyorum ama olsun bana sormadılar zaten bu piyeste rol verirken ve bende diyorum ki Elimden gelen budur bu mudur evet budur Bugün bir kez daha ihanetin ne kadar acı ve kemirici olduğunu bir kez daha yaşadım bel ki bedenen ihanet etmedim ama düşünce de bile olsa ihanet etmiş oldum ve o acıyı içimde bir yerlerde hissettim ve içimden bir yıldız kaydı yüreğimin derinliklerine doğru ve ben içimde kayan o kor alevin yüreğime düşüşünü hissettim ve öyle bir yaktı ki yüreğimi ve öyle bir yaktı ki duygularımı cehennem dedikleri bu olsa gerek dedim bel ki bu yangının sebebi benim ama bu içimdeki yangını hafifletmiyor bazen kapıyı açık bırakıp gitmek istiyorum kimselerin beni bulamayacağı bir yerlere ama kahrolası özlem acısı daha gitmek düşüncesinde bile içimi yakmaya başlıyor biliyorum belki saçma geliyor size ama olsun ben yinede seviyorum insanları seviyorum yüreğim de acı bırakan izler taşısam da ama seviyorum çıkıp ta yüzüne haykıramasam da ama ben onu o benim onu sevdiğimi bilsin diye sevmedim ki ben onu sevmek için sevdim ve bu bana büyük acılar verse bile ben yinede onu çok seviyorum kimi mi onu sizinle ileri de paylaşacağım ama henüz onu anlatacak kelimeler bulamadım inanın o kelimeler düşüncelerim de yer ettiğin de onu sizinle paylaşmaktan büyük bir zevk alacağım
İzEdebiyat yazarı olarak seçeceğiniz yazıları kendi kişisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluşturmak için burayı tıklayın.
|
|
| Şiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleştiri | İnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babıali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratıcı Yazarlık | Katılım | İletişim | Yasallık | Saklılık & Gizlilik | Yayın İlkeleri | İzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Girişi | |
Book Cover Zone
Premade Book Covers
İzEdebiyat bir İzlenim Yapım sitesidir. © İzlenim
Yapım, 2024 | © veysel gözüoğlu, 2024
İzEdebiyat'da yayınlanan bütün yazılar, telif hakları yasalarınca korunmaktadır. Tümü yazarlarının ya da telif hakkı sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadır. Yazarların ya da telif hakkı sahiplerinin izni olmaksızın sitede yer alan metinlerin -kısa alıntı ve tanıtımlar dışında- herhangi bir biçimde basılması/yayınlanması kesinlikle yasaktır. Ayrıntılı bilgi icin Yasallık bölümüne bkz. |